ഇവിടെ മനുഷ്യജീവന് വിലയില്ലാതായിരിക്കുന്നു.

ഈ ഒഴുകുന്ന ചോരയുടെ പാപഭാരം ആര്‍ക്കാണ്?

ഈ തോക്കുകള്‍ നാളെ നമുക്കു നേരെ തിരിയാം

നമ്മുടെ ഉറ്റവരെ നാഴ്ടപ്പെടുമ്പോള്‍ മാത്രം നാം വേദനിക്കുന്നു

ചിത്രങ്ങള്‍ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നു

ഇതു ഒരു നാടിന്‍റെ വേദനയാണ്

മനുഷ്യന്‍റെ ജീവിക്കാനുള്ള അവകാശം

ഇവിടെ നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നു

ദ WAR

Iraq
You drain the words out of my famished mouthwhen you scream,a sun-drenched cry of dripping dates and palm-green nostalgia.You, a thought in the womb before birth,And all the lines of crimson of afterlife,a bosom of Tigress-scented compassion,thrown across a desert of aimless caravans.You, a wan wanderer, in the pages of my history...Did you know that,your rains washed away my name,minutes after baptism,tattooed tomorrow's memories for eternity...?But then you turned your face east...away from me...Do you recognize me? ...I am the homeless child that seeks your amputated arms for refuge,a beggar of identity amidst your grains of blood-drenched sands.Why have you lost mewhen I had hung on to the trains of your abbai,through all the wars,all the sores...?Left my minarets of war-torn memories to crumble into oblivion...my faith in humankind disemboweled.You are the truth-if it ever existed,belief, when it is all I know.I know you nowlike I know God.For you are the entity they forbade,the remnants of the game they played,the devastated I...
For my beloved Iraq...